چه سخاوتمند است خزان
که شکوه بلندترین شبش را
عاشقانه پیشکش تولد زمستان مى كند
و تاریكى این بلندِ سرد را با مهر و عشق آمیخته
و در جام یاقوت نشانش شراب هم دلى مى نوشاند
دور صندلى یكرنگى اش گرما هزاران سال خاطره مى افشاند
و حافظ فالى میزند در تاریكى شب طلوع روشنایى را و امید مى بخشد تن خسته و سرما زده را.
(سمیه فروتن)
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/3193