شماری از کارمندان پیشین بانک مرکزی و وزارت تجارت و صنایع در یک نامه سرگشاده از مسئولان دانشگاه هاروارد امریکایی خواسته‌اند که اجمل احمدی، سرپرست پیشین بانک مرکزی را در کادر علمی این دانشگاه نپذیرند.
اجمل احمدی، پس از فروپاشی جمهوریت و روی کار آمدن طالبان، از کابل فرار کرد و به تازگی به عنوان عضو برجسته دانشگاه هاروارد امریکا انتخاب شده است.
کارمندان پیشین بانک مرکزی، عضویت اجمل احمدی در کادر علمی دانشگاه هاروارد را شوک‌آور و بی‌احترامی به بسیاری از افراد در داخل و خارج از افغانستان دانسته‌اند. طبق نامه، این خبر، بسیاری از شرکای بین‌المللی افغانستان را نیز متعجب و شوکه کرده؛ زیرا اجمل احمدی تلاشها و دستاوردهای آن‌ها را از بین برده است.
براساس نوشته نامه، اجمل احمدی در زمان تصدی‌اش به عنوان سرپرست بانک مرکزی و وزارت تجارت و صنایع، با اقدامات «فاجعه‌آمیز» خود به نهادهای اقتصادی کشور صدمات جدی وارد کرده است. در نامه آمده که اجمل احمدی سابقه «باور نکردنی بدنام در زمینه فریب، فساد، سوءاستفاده از قدرت، ارعاب همکارانش، نقض مستمر قوانین و بی‌توجهی کامل به قوانین و مقررات، بی‌احترامی به حقوق اولیه بشر، دخالت در زندگی خصوصی مردم، ممانعت از اجرای عدالت و ممانعت از آزادی بیان دارد.»
اجمل احمدی متهم است که در زمان مسئولیتش در بانک مرکزی و وزارت تجارت و صنایع، پیوسته از صلاحیت خود برای منافع شخصی سوءاستفاده کرده و مانع شفافیت و پاسخ‌گویی شده است. همین‌طور او چند تن از مقام‌های بانک مرکزی و وزارت تجارت و صنایع را که تجارب زیاد داشتند، بدون دلایل قانونی از وظایف‌شان برکنار کرده بود. در نامه آمده که او همچنان شماری از کارمندان دیگر را مجبور به استعفا کرده بود، تمام قوانین را کنار گذاشته بود و نهادها را به میل خود اداره می‌کرد.
در نامه تصریح شده است که اجمل احمدی یک دیکتاتور بود و پس از برکناری معاونان اول و دوم بانک مرکزی، جای خالی آن‌ها دیگر هیچ‌گاه پر نشد و برای تقریباً ۱۵ ماه هیچ هیأت اجرایی برای بانک مرکزی باقی نماند. این کار او در تضاد کامل با ماده هژدهم قانون بانک مرکزی گفته شده است. در ادامه توضیح داده شده که او به تجارت و روابط مبهم با سهام‌داران بانک‌های تجاری پرداخت و مانع اجرای مقررات بانک مرکزی در مورد آن بانک‌ها شد. همین‌طور در نامه گفته شده که اجمل احمدی با سهام‌داران ضعیف‌ترین بانک‌ها متحد شد و در حمایت از منافع آن‌ها کار کرد.
طبق معلومات نامه، درآمد او از پروژه‌های غیرشفاف آن‌قدر زیاد بوده که حتا حقوق ده‌ماهه خود را از بانک مرکزی دریافت نکرده بود؛ زیرا «ظاهراً [این پول] در مقایسه با سایر جریان‌های نقدی غیرقانونی او ناچیز بود». در نامه آمده که مردم از سازمان‌های مربوط از جمله اداره بازرس ویژه ایالات متحده (سیگار) می‌خواهند که تراکنش‌های مالی احتمالی او را بررسی و تخلفات مالیاتی او را پیدا کنند. در این نامه به گزارش تحقیقی روزنامه ۸صبح در مورد اجمل احمدی نیز اشاره شده است.
در بخش دیگری از نامه آمده است که میراث بدنام به‌جامانده از اجمل احمدی مربوط به یک «تروریست نهادی» است که نهادها را تضعیف و ویران می‌کند. به باور کارمندان پیشین بانک مرکزی، کسانی که شاهد میراث ویرانگر اجمل احمدی بوده‌اند، عضویت او در هاروارد را در تضاد شدید با ارزش‌های اصلی این دانشگاه می‌دانند.
براساس متن نامه، احمدی اعتبار بانک مرکزی را به شدت خدشه‌دار کرد و دستاوردهای دو دهه اخیر را که به سختی به دست آمده بود، از بین برد. کارمندان بانک مرکزی گفته‌اند که سبک مدیریت خودکامه او در این نهاد، بانک‌ها را در وضعیت آسیب‌پذیری قرار داد که حتا قبل از سقوط کشور، به ثبات اقتصاد به طور کلی و سیاست پولی به طور خاص آسیب زد.
کارمندان پیشین بانک مرکزی گفته‌اند که اجمل احمدی خود نقش مهمی در فروپاشی دولت داشت و برای آن‌ها قابل تعجب است که مسوولان دانشگاه هاروارد به دیدگاه‌های او در مورد فروپاشی دولت توجه می‌کنند.
این کارمندان پیشین بانک مرکزی و وزارت صنایع و تجارت، از مسوولان دانشگاه هاروارد خواسته‌اند که به عضویت او در این دانشگاه تجدید نظر کنند تا این زمینه فراهم نشود که یک فرد «فاسد» و «نالایق» آسیب بیش‌تری به افغانستان وارد کند. بیش‌تر افرادی که با محتوای این نامه موافقت کرده، کسانی‌اند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با اجمل احمدی در دولت پیشین همکار بوده‌اند.
حدود بیست روز پیش، خانواده یما سیاوش، خبرنگار پیشین که سال گذشته در کابل ترور شد، دادخواستی را زیر عنوان «عدالت برای یما سیاوش» راه‌اندازی کرد و از دانشگاه هاروارد خواست که عضویت اجمل احمدی، رییس پیشین بانک مرکزی را لغو کند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/24380
تگ ها:
مارشال محمد قسیم فهیم به جمع یاران و همسنگرانش شهیدش پیوست
