پس از سخنان صریح و شفاف مارشال محمد قسیم فهیم، معاون اول ریاست جمهوری در بارۀ زلمی خلیل زاد و برادران آقای کرزی، که بر آمده از دل تودۀ مردم مجاهد و شهید پرور افغانستان بود، زلمی خلیل زاد نیز دهان باز نموده و به دور از اصول گفتمان و اخلاق به مارشال فهیم تاخت و تاز نمود. البته از خلیل زادی که عمر خود را در غرب سپری نموده و غرق در فرهنگ بیگانه میباشد، جز این انتظاری نمیتوان داشت، اما صحبت‌های وی نسبت به آقای فهیم با واکنش‌های مردمی روبرو شده است. جدای از فضای مجازی که هموطنان ما، واقعیت‌های را از زندگی غرب گرایانه ای خلیل زاد منتشر نموده اند، روز یک شنبه عده‌ای زیادی از جوانان در شهر کابل طی همایشی، خلیل زاد را یک بیگانه دانسته که حتی مسائل شرعی را مراعات نمی کند، سخنرانان در آن همایش افشاگری‌های دیگری نیز انجام دادند که بازگو نمودن آنان در این مقوله نمی گنجد. این جوانان همچنین در پایان همایش شان به راهپیمائی مسالمت آمیزی به دفاع از جهاد مردم افغانستان و بزرگان جهادی و بر علیه خلیل زاد، شعار دادند.
آنچه که مسلم است و آقای خلیل زاد نیز باید بدان توجه نماید این است که، جامعۀ افغانستان یک جامعۀ اسلامی است. مردم افغانستان مردمی هستند که به هیچ عنوان با ارزشهای دینی شان به پای میز معامله نمی نشینند، که اگر اینگونه بود، ابر قدرت وقت، یعنی شوروی بهترین گزینه بود؛ اما مردم مجاهد و مسلمان افغانستان با دست خالی از ارزشهای دینی شان دفاع نمودند و ابرقدرت زمان را به زانو در آوردند. ابرقدرت تا دندان مسلح آن زمان تنها با نیروی ایمان ملت مجاهد افغانستان به زانو در آمد. مارشال فهیم از جمله شخصیت‌های است که در رأس مبارزۀ مردم با ایمان افغانستان قرار داشت؛ جوانی را در خیابان‌های واشنگتن یا نیویورک نگذراند، بلکه در کوههای همین مملکت، مصروف جهاد بر علیه اشغالگران بود. البته بعضی حرکت‌های آقای فهیم نیز در طول این ده سال در عرصۀ سیاسی خالی از اشتباه نبوده، مخصوصاً اینکه ایشان کمتر به نیروهای جهادی، همان مجاهدانی که تمام سرمایه و عمرشان را صرف دفاع از ناموس و خاک این مملکت نمودند، توجه نموده است. اما اشتباهات وی بسیار کمتر از دیگر سیاستمدارانی بوده است که همه چیز را به معامله گرفته اند. باید واضحاً ابراز داشت، آنانی که با هجوم دشمنان از کشور پا به فرار گذاشتند و حالا که اوضاع کمی بر وفق مراد آنان شده است، با در جیب داشتن پاسپورت‌های خارجی شان و برای کسب منافع خود و اربابانشان باز گشته اند، هیچ حقی برای زیر سوال بردن مجاهدین و جهاد بر حق مردم افغانستان ندارند. آنهای که با پاسپورت‌های آماده و تابعیت خارجیشان هر لحظه آمادۀ فرار از مملکت اند، چگونه میتوانند سرنوشت این ملت را به دست گیرند؟! آنهای که یک ماه در افغانستان میباشند و 4 ماه دیگر را در واشنگتن و لس آنجلس و نیویورک سپری میکنند، چه میدانند درد این ملت در کجاست؟
زلمی خلیل زاد که در بالاترین پُست‌های دولتی در امریکا برای آن کشور خدمت نموده است، حالا تصمیم دارد تا برای ملت مجاهد افغانستان تعیین تکلیف نماید، در حالی که تصمیم کاندید شدن خلیل زاد نشان از عدم شناخت وی از مردم افغانستان را حکایت میکند. زیرا همانگونه که گفته شد، مردم مسلمان ما چهره‌ها را به خوبی میشناسند، میدانند که هنوز از تصدی پُست‌های بالای آقای خلیل زاد در دولت امریکا چندی نمیگذرد، از یاد نبرده اند که خلیل زاد چگونه از منافع امریکا حمایت مینمود، البته باید اینگونه میبود، چون وی تبعۀ امریکا و یک مقام امریکائی بود! حال بیاندیشید، اگر آقای خلیل زاد در یک پُست دولتی در چارچوب نظام افغانستان فعالیت نماید، فراموش خواهد کرد که دیگر وی امریکائی نیست؟ امریکا را از یاد خواهد برد؟ به منافع افغانستان خواهد اندیشید؟ بلاخره منافع کدام کشور خود را ترجیح خواهد داد؟
بر علاوۀ اینها هزاران سوال و دلیل دیگر را میتوان مطرح کرد که بر اساس آن، پیشنهاد ما به آقای خلیلزاد این است که بهتر خواهد بود تا به جای صرف هزینه‌های کلان اما بیهوده، جهت تبلیغاتی که از حالا آغاز نموده اید، به فکر به دست آوردن هویت افغانی خویش در میان مردم باشید.
سرمقالۀ شماره 80 روزنامۀ انصار
تاریخ نشر: چهارم سرطان 1392
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/222
1. احسان ميگويد:
یک امریکائی هر گز نمیتواند رئیس جمهور افغانستان شود.
خلیلزاد از منافع امریکا نمیگذرد.
2. مشتاق ميگويد:
خلیل زاد باید یک امریکائی است که حتی نمیتواند به درستی فارسی صحبت کند!!
او با توهین به مارشال فهیمـ به همۀ مردمـ مجاهد افغانستان توهین نموده است.
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
