در حال حاضر افغانستان با دو چالش مهم روبرو است. اول تشکیل دولت که به دلیل اختلافات عبدالله و غنی در مورد نتایج انتخابات ریاست جمهوری ششم میزان ماه با چالش جدی روبرو است و دوم تعیین هیاتی برای گفتگو با طالبان در چارچوب گفتگوهای بین الافغانی.
نشست شخصیتهای سیاسی و اجرایی افغانستان در منزل محمد کریم خلیلی رئیس شورای عالی صلح این کشور ،از تداوم تلاشها برای رسیدن به "خرد جمعی" جهت یافتن راه حلی برای برون رفت افغانستان از بحران ناشی از نتایج انتخابات ششم مهر ماه ریاست جمهوری این کشور حکایت دارد. حضور شخصیتهای سیاسی مانند حامد کرزای رئیس جمهوری قبلی افغانستان ، عبدالله عبدالله که به عنوان رئیس جمهوری جدید این کشور سوگند یاد کرد، گلبدین حکمتیار رئیس حزب اسلامی ، صلاح الدین ربانی رئیس حزب جمعیت اسلامی افغانستان ، محمد محقق رئیس حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان و محمد کریم خلیلی رئیس شورای عالی صلح افغانستان در این نشست نشان می دهد که تحقق صلح ، آرامش و امنیت دغدغه اصلی این کشور است و بروز هر گونه شکاف میان آنان می تواند عرصه را برای تصمیم گیری در مورد آینده تحولات افغانستان خارج از اراده مردم و گروههای سیاسی این کشور مهیا کند .
در حال حاضر افغانستان با دو چالش مهم روبرو است: اول تشکیل دولت که به دلیل اختلافات عبدالله و غنی در مورد نتایج انتخابات ریاست جمهوری ششم میزان ماه با چالش جدی روبرو است و دوم تعیین هیاتی برای گفتگو با طالبان در چارچوب گفتگوهای بین الافغانی.
پی گیری تلاشهای سیاسی برای تشکیل دولتی فراگیر با حضور همه گروههای سیاسی و قومی در افغانستان از سوی بزرگان سیاسی این کشور این پیام روشن را برای جامعه جهانی دارد که توسل به سلاح و زور برای تعیین قدرت حاکم جای خود را به گفتگو و رایزنی های سیاسی داده است و جامعه سیاسی افغانستان دیگر انحصار طلبی قومی و یا شخص خاصی را نمی پذیرد.بدون تردید افغانستان در شرایطی است که هیچ گروه سیاسی و قومی نمی تواند جریان سیاسی و قومی دیگر را نادیده بگیرد. علاوه براین، افغانستان بعد از چندین دهه جنگهای داخلی و مقابله با اشغالگران طی دو دهه گذشته صاحب قانون اساسی ، روند دمکراتیک تحول قدرت ، رعایت حقوق همه اقشار بخصوص زنان و تقسیم قدرت میان همه جریانهای سیاسی و قومی شده است و شخصیتهای سیاسی نبایستی به راحتی به آمریکا اجازه دگرگونی این وضعیت را بدهند. این برای اولین بار در تاریخ تحولات افغانستان است که شخصیتهای سیاسی و تاثیر گذار از همه طیف های سیاسی ، مذهبی و قومی برای صیانت از دستاوردهای دو دهه اخیر این کشور گردهم می آیند. این بدان معنا است که افغانستان متعلق به یک قوم، طایفه و جریان سیاسی و مذهبی نیست و رهبران افغان بعد از سالها جنگ به این نتیجه رسیده اند که نسل جدید افغانستان نیز دیگر تمایلی برای ادامه جنگ و آوارگی ندارند بلکه از بزرگان قومی و سیاسی خود خواهان کمک به استقرار آرامش و امنیت در افغانستان هستند. تجربه دهه ها جنگ در افغانستان بخصوص در مقابله با اشغالگران نشان می دهد که هرگاه این کشور متحد و یکپارچه در برابر دشمنان خود ایستاده، پیروز شده است.
یکی از نگرانیهای عمده ای که هیچ طیف سیاسی، مذهبی و قومی در افغانستان نمی تواند آنرا نادیده بگیرد اقدامات طالبان تحت عنوان "امارت اسلامی" است که آمریکا با پذیرش تلویحی آن در توافقنامه دهم اسفند با این گروه در دوحه به طالبان جسارت لازم را برای مهیا کردن زمینه بازگشت به قدرت تحت این عنوان را بخشید. بنابراین هر گونه تعلل جریانها و شخصیت های سیاسی افغان در برابر این توطئه آمریکا می تواند تبعات جبران ناپذیری را برای افغانستان به دنبال داشته باشد.
در هر حال، اگر چه گفتگوهای بین الافغانی موضوعی مهم برای آینده تحولات افغانستان است اما تشکیل دولتی فراگیر با مشارکت همه گروههای سیاسی ، قومی و مذهبی در اولویت است تا امکان معرفی نمایندگان دولت برای گفتگو با طالبان نیز فراهم شود. در این رهگذر، حمایت برخی از دول غربی از تشکیل دولتی فراگیر مطابق با سلایق خود ،دامن زدن به چند دستگی و تشتت آرا در افغانستان است. بنابراین شخصیتهای سیاسی این کشور با مسئولیت تاریخی برای پایان دادن به بحران سیاسی این کشور و پاسخ به نسلهای آینده روبرو هستند. عقب نشینی آمریکا از مواضع خود در توافقنامه دوحه از جمله آزاد کردن زندانیان طالبان (مطابق با خواست دولت کابل ) و به تعویق افتادن گفتگوهای بین الافغانی بیانگر تاثیر همکاری داخلی در افغانستان برای حفظ استقلال و حاکمیت ملی این کشور است. از این رو بهتر است که جریانهای سیاسی افغانستان تصمیمی را بگیرند که نتیجه آن حفظ دستاوردهای مردم افغانستان، حقوق مردم و منافع ملی این کشور در برابر خواست بازیگران خارجی برای تسلیم افغانستان به یک گروه یا قوم خاص باشد. با این حال این بزرگان بایستی به این نکته نیز توجه کنند که رفتار اشرف غنی در انحصار قدرت و عدم توجه کمیسیون انتخاباتی به تقلبات صورت گرفته زمینه چنین شرایطی بوده است و ضروری است در کنار داکتر عبدالله به دنبال حفظ آرای مردم و نظام جمهوری باشند.
منبع: مطالعات افغانستان
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/14718
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
