امیدوار هستیم تا روند صلح افغانستان به خوبی پیش برود و طالبان نیز همچو سیاستمدارانی که در همین آب و خاک تولد شدند، بزرگ شدند، جوانی شان را فدا کردند، جهاد کردند و رهبر شدند، در کنار هم و دست به دست هم در پی آبادی کشور برآیند، چرا که نه خارجی ها و نه هم کسانی که تابعیت خارجی دارند، به افغانستان و افغانستانی غمخوار نخواهند بود.
اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان که برای شرکت در اجلاس امنیتی مونیخ به آلمان سفر کرده بود با تیمی از نزدیکانش به این سفر رفته و مخصوصا امرالله صالح که در دولت کنونی هیچ مسؤولیتی ندارد و معاون اول انتخاباتی اشرف غنی می باشد نیز به این سفر برده شده بود.
آقای اشرف غنی که در این اواخر سعی دارد خودش را به عنوان برنده انتخابات ریاست جمهوری سال 2019 افغانستان در نزد افکار عمومی جهان جا بزند، در محافل مختلف به جای جنرال دوستم معاون اول دولت وحدت ملی، امرالله صالح را به عنوان معاون اول خودش در جلسات رسمی جا می زند. کاری که البته انتقادهای فراوانی را در میان مردم افغانستان در پی داشته است.
به سلسه سیاست های خودخواهانۀ تیم ارگ، امرالله صالح به اجلاس مونیخ نیز برده شد تا به خیال خودشان به مجامع بین المللی نیز بقبولانند که تیم دولت ساز به رهبری اشرف غنی و معاونیت امرالله صالح و سرور دانش، برنده انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان هستند و دولت های خارجی باید با ملاقات با آنها، این تیم را به عنوان حکومت ایندۀ افغانستان به رسمیت بشناسند.
در این بین بیشترین حساب اشرف غنی روی جلسه و ملاقات با وزیرخارجۀ امریکا برنامه ریزی شده بود. اشرف غنی می خواست به سیاستمداران مخالفش در افغانستان بفهماند که تیم دولت ساز توسط مقامات امریکا نیز تأئیید شده است و پشتوانۀ آنها را با خود دارد، اما با زیرکی مقامات امریکایی این طرح اشرف غنی ناکام ماند؛ امرالله صالح اجازه حضور در جلسه ملاقات اشرف غنی و مایک پمپئو، وزیرخارجه امریکا را پیدا نکرد.
هر چند برخی مقامات کشورهای دیگر همچو آلمان، قزاقستان و ایران با هیئت دلخواه آقای غنی ملاقات شان را انجام دادند، اما آقای غنی به هدف خود که همانا ملاقات همراه خاص آقای غنی با وزیرخارجۀ امریکا بود، نرسیدند.
قانون شکنی های اشرف غنی به عنوان رئیس حکومت وحدت ملی افغانستان نگرانی های زیادی را در داخل و حتی خارج از کشور برانگیخته است، آنچه که واضح به نظر می رسد این‌بار سیاستمداران و رهبران احزاب افغانستان در مقابل تقلب و زورگویی و یا قانون شکنی ها آرام نخواهند نشست و از طرف دیگر، کسانی که از آنطرف مرزها با پاسپورت و تابعیت خارجی آمده اند نیز در این مملکت چیزی برای از دست دادن ندارند، لذا برای آنها مردم، کشور و ثبات مملکت اهمیتی ندارد، بلکه می خواهند به هر نحوی شده قدرت را برای خودشان حفظ کنند، چرا که می دانند اگر قدرت را به نماینده گان واقعی مردم واگذار کنند آنها، به واسطه‌ای اعمال 5 سال گذشتۀ شان، نه تنها جای در این کشور ندارند، بلکه باید پای میز محاکمه حاضر شوند.
در این مورد کشورهای ذی دخل در امور افغانستان از امریکا و اروپا گرفته تا ایران و روسیه باید متوجه خواسته های مردم افغانستان باشند، آنها باید درک کنند و بدانند که حکومت 5 ساله چه بلای بر سر آنها آورده که تنها حدود 2میلیون نفر در انتخابات شرکت می کنند و انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی اخیر با چه افتضاحی برگزار شد.
5 سال حکومت اخیر چنان عرصه زندگی را بر مردم تنگ کرده است که یا مهاجرت را بر ماندن ترجیح می دهند و یا صلح با طالبان را به عنوان جام زهر سر می کشند، حتی متأسفانه آمار خودکشی های ناشی از فقر و بیکاری نیز در کشور به شدت افزایش یافته است، مردم بسیار به مشکلات می توانند زنده بمانند، چرا که نه کاری برای کسب درآمد وجود دارد و نه لقمه نانی برای سیر خوابیدند. خیلی از مردان شب را شرمنده زن و طفل شان می شوند، چرا که به دلیل سیاست های غلط رئیس جمهور، تجار و سرمایه دارن از این مملکت پا به فرار گذاشتند و سرمایه های شان را به دوبی، ترکیه و ازبکستان برده اند.
لذا به دولت های خارجی باید گفت که یا دست از مداخله بردارید و یا هم در صف مردم افغانستان درآئید و از خواسته های مردم این کشور حمایت نمایید؛ نه از کسانی که قادر نیستند چند صدنفر را دور خودشان جمع کنند حتی به زور پول و یا تهدید.
امیدوار هستیم تا روند صلح افغانستان به خوبی پیش برود و طالبان نیز همچو سیاستمدارانی که در همین آب و خاک تولد شدند، بزرگ شدند، جوانی شان را فدا کردند، جهاد کردند و رهبر شدند، در کنار هم و دست به دست هم در پی آبادی کشور برآیند، چرا که نه خارجی ها و نه هم کسانی که تابعیت خارجی دارند، به افغانستان و افغانستانی غمخوار نخواهند بود.
جواد سروری
منبع: www.jawadsarwary.com
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/14070
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
