چهارشنبه شب در عملیات نیروهای امنیتی افغان به محل اختفای عاملان انتحاری در کابل که قصد حمله به مراسم سالروز شهادت استاد شهید برهانالدین ربانی را داشتند، 10 تن کشته شدند. نیروهای امنیتی 47 فروند موشک نوع(82 میلیمتری) را نیز از توابع شهر کابل کشف کردند. بدین ترتیب این موفقیت بزرگ نیروهای امنیتی کشور باعث شد تا از تراژیدی دیگر و قتل و کشتار دیگری توسط گروههای تروریستی جلوگیری شود. تروریستانی که این روزها به دلیل عدم دسترسی به نیروهای خارجی، در نشانه گیری عملیاتهایشان مردم بیگناه را انتخاب کرده اند!
بلی، جالب است طالبانی که خود را متخصص در دین میدانند، از دستورات الهی چیزی نمیفهمند! مردمی را به قتل میرسانند که هیچ گناهی را مرتکب نشده اند. آن نوجوان بیگناهی که در غزنی توسط طالبان کشته شد، چه گناهی را مرتکب شده بود؟! آن زنان و طفلانی که بر اثر حملات انتحاری طالبان داغ یتیمی و بیوه گی و بیسرپرستی را میچشند، به کدامین گناه مجازات میگردند؟ آیا اگر در مراسم سالگرد شهادت استاد ربانی حملهای صورت میگرفت، چه کسی کشته میشد، خارجیان؟ نه، به جز عدهای از مقاماتی که در مراسم حضور داشتند، حدود دو هزار جوانی که اکثراَ نه کارمند دولتند و نه در کدام ارگان خارجی کار میکنند، بلکه اکثراَ دانشجویان و محصلانی هستند که عاشقانه در خیمۀ لوی جرگه به خاطر گرامیداشت از سالگرد شهادت آن شهید تجمع کرده بودند؛ پس در مییابیم که تنها این جوانان هدف تروریستان بوده است. و یا به گونهای وضح تر، تروریستان طالب با ملت افغانستان سر جنگ دارند!
با این اقدامات در میابیم که یا طالبان چیزی به نام دین نمی دانند، یا اینکه به بهانۀ دین به منافع گروهی خود میاندیشند و دین برای آنها یک وسیله است.
اما آنچه نمایان است، حملۀ گروه طالبان به مردم ملکی افغانستان نشاندهندۀ دو مشخصه است. نخست اینکه با انتقال قسمت زیادی از مسؤولیتهای امنیتی از نیروهای خارجی به جوانان غیور افغانستان، و تلاش شبانه روزی نیروهای سه گانۀ امنیتی کشور، عرصه بر فعالیتهای گروههای مخالف به خصوص گروه ضالۀ طالبان تنگ شده و آنان فرصت ضربه زدن به اماکن مهم دولتی و خصوصی را پیدا نمی کنند، لذا به تجمعات مردمی حمله میکنند.
دوم اینکه با تلاش همین نیروهای ارتش، پولیس و امنیت کشور، گروه طالبان نسبت به گذشته ضعیف گردیده و قدرت اجرای حملات خود را به مراکز حساس و مهم داخلی و خارجی از دست داده است. در این ارتباط درایت و جوانمردی نیروهای افغان را باید ستود و بازهم باید یاد آور شد که اگر به آنان توجه شده و امکانات داده شود، کاری را که 46 کشور دنیا نتوانستند انجام دهند، آنان انجام خواهند داد.
در عین حال باید متذکر شد سیاسیونی که تلاش در شریک ساختن طالبان در قدرت را دارند، باید از این گونه حوادث پند گیرند و بدانند که شریک ساختن طالبان در قدرت یعنی بازگشت به دورۀ طالبانیزم و این یعنی، اسارت دوبارۀ مردم و کشور به دست جاهل تباران زمان. این عده از آقایان بدانند که معامله با طالبان، معامله با خون هزاران شهید بیگناهی میباشد که از بدو تولد طالبان تا کنون ریخته شده است.
در پایان بازهم با تقدیر از عملکرد شایسته و دلیرانۀ نیروهای امنیت ملی، ارتش و پولیس کشور از تمامی مسؤولان میخواهیم تا در جهت تقویت این نیروها تمامی تلاشهای خود را نموده و در مذاکرات و تصمیم گیریهای خود با دولتهای خارجی بر تقویت نیروهای داخلی کشورمان تأکید نموده و به جای فکرهای غلطی مانند امضای پیمان امنیتی با خارجیان و دادن مصدونیتهای قضائی برای سربازان خارجی، که کشور را به سوی نا امنی سوق خواهد داد، تمام توجهات را برای تقویت نیروهای امنیتی کشور مبذول بدارند.
سرمقاله شماره 132 روزنامه انصار
تاریخ: 1392/6/30
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/772