نویسنده: جواد سروری
آه از روزگار مردم به خصوص زنان و کودکان مظلوم افغانستان که در گیرودار جنگ، گاهی از جانب نیروهای بیرحم خارجی مورد حمله قرار میگیرند و گاهی هم از جانب مزدورانی و تروریستانی به نام طالب والقاعده وحزب اسلامی. در خبرها داشتیم که در بمباران هواپیماهای بیسرنشین نیروهای خارجی در ولوسالی وته پور ولایت کنر شانزده نفر ازجمله زنان و کودکان کشته شدند. هر چند رئیس جمهوری با نشر اعلامیه‌ای این کشتار را محکوم کرده است، اما شاهد هستیم که متأسفانه هرساله هزاران نفر از هموطنان بیگناه این مرزوبوم در عملیات‌ها و بیشتر توسط هواپیماهای بدون سرنشین کشته میشوند. در این میان کودکان افغان بیشترین قربانیان حملات کور آنان بوده که تازه ترین این رویداد شرم آور کشتار 16 نفر در ولایت کنر میباشد.
پس از این کشتار وحشیانه، طبق معمول تنها به محکوم نمودن از جانب مقامات افغان و شاید هم امروز و فردا با معذرت خواستن از سوی خارجیان مانند دفعات دیگر، قضیه خاتمه پیدا کند.
جای سوال اینجا است که چرا برای یک بار هم که شده عوامل این گونه حملات کورکورانه و در عین حال وحشیانه به محاکمه کشانیده نمی شوند؟ اگر سربازان خارجی بدانند که خون مردم بیگناه افغانستان برای کسی ارزش دارد و اگر برای آنها تفهیم شده باشد، در صورتی که بیگناهان را چه برای تفریح!! یا از روی عقده بکشند، به محاکمه کشانیده خواهند شد و باید سزای عمل خود را ببینند. در این صورت هیچ سربازی جرأت نخواهد کرد به روی خانواده‌های مظلوم و بیگناه بمب بریزد.
اما تجربه برخورد دوازده ساله نیروهای خارجی در افغانستان نشان داده که گویا به این نیروها این گونه تفهیم شده است که آنان بالاترین نیروی موجود در افغانستان میباشند، حتی تصمیم آنان بالاتر از قانون و اگر بهتر بگوئیم در برابر اعمال آنان هیچ کس و هیچ قانونی وجود ندارد. و گویا آنان دست باز دارند حتی برای کشتار کودکان افغان.
معلوم نیست با چنین اوضاعی چگونه بعضی از مسؤولان با بیاعتنایی به برخورد این نیروها با مردم افغانستان، با بیشرمی از ایجاد پایگاهای دائمی امریکا که مصئونیت قضائی سربازان آنان را در پی دارد، در کشور حمایت میکنند.
در این حوادث بر خورد ارگانهای که دم از حقوق بشر و بشر دوستی میزنند، مایۀ شرم ساری بانیان آن است. مدافعین حقوق بشری که تا موضوع رعایت حجاب زنان میشود، میگویند سلب دموکراسی است! غرب پرورده‌های که تا از قطع سریال‌های مزخرف و مستهجن هندی و غربی و ترکی سخن به میان میآید، میگویند سلب آزادی است.
کجاست حقوق بشری که پرپر شدن کودکان مظلوم را پیش چشم مادرانشان ببیند؟ کجایند آنانی که ظلم بر یک دختر و لت و کوب او را توسط عده ای، به دلایل سیاسی چندین هفته در سطر اول نشریات خود قرار میدهند، هر چند ما هم آن عمل شنیع را قبیح میدانیم، اما چرا این آقایان در موضوع کشتار تکراری اطفال و زنان و بیگناهان مظلوم توسط نیروهای خارجی سکوت ننگین پیشه کرده اند؟!
پس واضح است که این سازمان‌ها و رسانه‌های یهودی تبار نه به دنبال حقوق بشر، بلکه برای به بیراهه کشانیدن جوانان و زنان افغانستان برنامه دارند که بیحجابی و به فساد آغشته کردن جوانان، از برنامه‌های آنان است.
در مورد کشتار بیرحمانه کودکان به مسؤولان دلسوز به مردم یاد آور میشویم که تنها به محکوم نمودن اکتفا ننموده و تا به محاکمه کشانیدن سربازان قاتل خارجی پیگیر موضوع باشند. البته نه محکومیتی به مثابه قاتل کودکان پنجوائی، بلکه عدالت باید در مورد آنان اجرا شود و قصاص عدالت الهی است در مورد قاتلین مردم مسلمان بیگناه. و به رسانه‌های آزاد و متعهد نیز تأکید میکنیم، موضوع کشتار افراد ملکی را جدی گرفته و در این راستا به وظیفۀ دینی و میهنی خود عمل نمایند.
که در غیر این صورت ما بازهم باید شاهد پرپر شدن کودکان و بیگناهان دیگری نیز باشیم.
سرمقاله شماره 125 روزنامه انصار
تاریخ: 1392/6/19
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/670
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
