قرار است امروز رئیس جمهور کرزی همراه با هیئت همراهش به دعوت نواز شریف نخشت وزیر پاکستان به آن کشور سفر نماید. موضوع زندانیان طالبان و تغییر محل دفتر سیاسی این گروه از محورهای مذاکرات حامد کرزی با مقامات پاکستانی خواهد بود.
سفر رئیس جمهور کرزی در حالی به پاکستان صورت میگیرد که کارشناسان نقش پاکستان را به عنوان بازیگر اصلی تحولات افغانستان مورد تاکید قرار میدهند؛ نقشی که با ساماندهی مجاهدین و مقابله با ارتش شوروی در سال 1979 شروع شد، با آزادی افغانستان و کابل از دست روس‌ها به دست مجاهدین و سپس رژیم طالبان و در آخر سرنگونی نیروهای طالبان دچار نوسان و فراز و فرود شد، اما محوریت نقش پاکستان در افغانستان هرگز در حاشیه قرار نگرفت. لذا در چنین حالتی باید گفت که پاکستان همان دولتی است که میتواند چهار هدف دلخواه دولت افغانستان و ائتلاف ناتو را به پیش ببرد: حداقل بخشی از طالبان افغانستان را به پای میز مذاکره بکشاند؛ به شکل گیری و استقرار توافق سیاسی در افغانستان کمک کند که با خواسته‌های طالبان و عوامل دیگر پاکستان، نظیر گلبدین حکمتیار سازگار باشد؛ طالبان افغانستان را تشویق کند که خود را از القاعده دور نگه دارد و سرانجام این که میزبان باقیمانده پایگاههای امریکایی در منطقه باشد. به این ترتیب امریکا میتواند فشارش را بر القاعده ادامه دهد.
سفر رئیس جمهور کرزی به پاکستان حساسیت دیگری نیز دارد. این سفر به مزاج متحد استراتژیک دیگر کابل، هند خوش نخواهد خورد. هندی که در طول بیست سال گذشته خودش را به عنوان اقتصادی فعال و در حال رشد مطرح کرده است که هم اکنون رونق آن به منابع انرژی خاورمیانه و کشورهای آسیای مرکزی وابسته است. افغانستان به طور ژئو استراتژیکی در میان این دو منطقه مهم واقع شده است. هند مرز مشترکی با افغانستان ندارد، اما در طول تاریخ و به خصوص طی یک دهۀ گذشته حضور پر رونق اقتصادی و حتی سیاسی در کشور داشته است.
از این رو رئیس جمهور کرزی در سخنان خود در خاک پاکستان باید مواظب باشد که تحت تأثیر شرایط قرار نگرفته و اشتباهی را که در دهلی مبنی بر سخنان تحریک آمیز بر ضد پاکستان بر زبان راند، تکرار نکند. شاید بتوان گفت که طی سفر کرزی به پاکستان، چشم و گوش مقامات هندی به سخنان رئیس جمهور افغانستان خواهد بود و با نگاههای خود آقای کرزی را رسد خواهند نمود. این امر کاملاً واضح است، همان قدر که افغانستان برای پاکستانی‌ها اهمیت دارد، هندی‌ها نیز نفوذ در افغانستان را امری حیاتی میدانند. لذا سایستمداران ما باید در برخورد و دیدار از این دو کشور مواظب همۀ جوانب باشند و اجازه ندهند تا افغانستان حیات خلوت و محل تسفیه حساب‌های پاکستان و هند گردد. به هر صورت امیدوار هستیم که دولت جدید پاکستان با چاشنی عقل و درایت دست از اشتباهات گذشتۀ شان برداشته و در راستای نابودی تروریسم و بازگشت آرامش سرتاسری به افغانستان، دست دوستی و همکاری با رئیس جمهور کرزی دهند.
سرمقاله شماره 115 روزنامۀ انصار
تاریخ: 1392/6/4
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/548
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
