گروهی از عوامل انتحاری و مسلح طالبان، حوالى ساعت چهار بعد از ظهر روز گذشته به یک ساختمان در منطقه (شهرآرای) کابل وارد شده و از این نقطه مهمانخانه (یوناما) را هدف قرار دادند. حمله گروهی طالبان در کابل پس از 9 ساعت درگیری، نیمه شب روز جمعه با کشته شدن تمام مهاجمان به پایان رسید. در این حمله، یک پولیس کشته و ١٣ تن دیگر زخمى شده‌اند.

این حملات در حالی صورت میگیرد که دولت افغانستان همواره گروه اصلی مخالف نظام "طالبان" را برادر خطاب نموده و تمام کوشش خود را در جهت کشانیدن آنان به پای میز مذاکره نموده است. این تلاش‌های حکومت هزینه‌های هم برای دولت و ملت داشته است، به گونه‌ای که تشکیل شورای عالی صلح با تخصیص بودیجۀ زیادی در اوضاع فعلی اقتصادی تشکیل گردیده و خرچ میلیون‌ها دالر توسط این شورا، به منظور کشانیدن مخالفین به روند صلح بوده است، اما متأسفانه دیده شد که گروههای مخالف جواب برادر خواهی و صلح طلبی دولت را با انفجار و ریختن خون مردم این کشور پاسخ گفته اند. حملۀ روز جمعه کابل را در چند گزینه میتوان تحلیل کرد:

1_ گروه طالبان کاملاً به دستور خارجیان عمل میکند. اگر چنین نبود، با واگذاری مسؤولیت‌های امنیتی به نیروهای داخلی دست از حملات خود بر میداشتند.

2_ دستور دهندگانی به طالبان نمی خواهند که افغانستان با هند روابط نزدیک داشته باشد. دو حملۀ گروههای مخالف به کابل قبل و بعد از سفر حامد کرزی به هند صورت گرفت.

3_ این شعار گروههای مخالف در ارتباط به درخواست آنان برای خروج نیروهای خارجی از افغانستان کذب است؛ زیرا زمان خروج آنان اعلام شده است.

4_ به نظر میرسد گروه طالبان بر عکس سیاست‌های اعلام شده‌ای آنان، بر ادامۀ حضور نیروهای خارجی در افغانستان راضی به نظر میرسند. اگر چنین نبود باید دست از جنگ کشیده و نگذارند تا بحث ایجاد پایگاههای امریکائی بعد از سال 2014 عینیت پیدا کند.

به هر صورت در حملۀ روز جمعۀ مخالفین آرامش مردم افغانستان، نیروهای امنیتی با امکانات و تجربۀ کم نشان دادند که حاضرند به خاطر حفظ جان این مردم مسلمان، جان‌های شیرین شان را فدا نمایند تا مردم مظلوم شان از آسیب‌ها در امان بمانند.

ما ضمن سپاسگذاری از نیروهای مسلح کشور، از مسؤولان نظام میخواهیم تا به فکر تجهیز و تعلیمات نظامی پیشرفته‌تر این نیروها باشند و هزینه‌های را که صرف شورای عالی صلح میکنند را نیز به نیروهای نظامی اختصاص دهند، زیرا که همۀ مردم بر این باورند که نیروهای خودی میتوانند با تکیه بر نیروی ایمان و پشتیبانی ملت، اهداف دشمنان را با خاک یکسان کنند. و با کمک خداوند ما دیگر نیازی به هیچ گونه پایگاهی نیروهای خارجی برای بعد از سال 2014 نخواهیم داشت.

سرمقاله شماره 61 روزنامۀ انصار / 5جوزا/خرداد 1392

لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/49

*	نـامـ و نـامـ خـانوادگی
*	نظر شما
چهار عدد تصوير را عينا در زير بنويسيد.
*

	آیا حمله اسرائیل به ایران؛ پایان ماجراجویی است؟
	ایران و اسرائیل را از جنگ بزرگ دور کنید
	پرجمعیت‌ترین کشور دنیا در آستانه برگزاری طولانی‌ترین انتخابات
	معیارهای دوگانه امریکا؛ از حمایت اوکراین تا سکوت در غزه
	رسانه‌های اسرائیلی از خیانت اردن به جهان اسلام شگفت زده شدند
	نیویارک تایمز:ایران بطور مستقیم با امریکا درگیر نمی شود
	کمبود نیروی جنگی در ناتو برای مقابله با روسیه
	آیا روابط ترکیه و رژیم اسراییل متوقف شد؟
	تغییر جغرافیای جنگ در خاورمیانه؛ آیا نتانیاهو موفق شد؟
	جنگ خونین و ویرانگر غزه وارد ششمین ماه شد
	توافقنامه ترامپ امریکا را مجبور به خروج از افغانستان کرد
	وضعیت غزه نشانگر بربریت ذاتی سرمایه‌داری جهانی است
	آیا واقعاٌ ترامپ مصمم به خروج از ناتو است؟
	روسیه در موضع برتر قرار دارد، پوتین به کم قانع نیست
	آیا اروپا آمادگی ریاست جمهوری مجدد ترامپ را دارد؟
	دیدار های بلینکن با سران کشورهای عرب زمینه ساز صلح در غزه می شود؟
	کشور های غربی برای اعمال تحریم بر ایران اختلاف دارند
	چین، بدون روسیه مذاکرات صلح اوکراین را تحریم می‌کنیم
	آمادگی روسیه برای جنگ با ناتو
	آیا امریکا توان منزوی کردن حکومت طالبان را ندارد؟
	ضرورت بازتعریف روابط ایران و پاکستان در دولت جدید
	دیدگاه نامزدهای انتخابات روسیه درباره جنگ اوکراین
	کمک های انسانی به غزه یا یک نمایش نظامی تمام‌عیار
	اروپا در اندیشه خارج شدن از وابستگی بیش‌ازحد به امریکا
	پافشاری روسیه بر تعامل با حکومت طالبان در افغانستان