نویسنده: حسین یاری
وحشت تل آویو از مقاومت اسلامی لبنان و رزمندگان حزب اله وحشتی بیانتهاست. این ترس هیچ گاه پایانی ندارد. در جریان جنگ 33 روزه سال 2006 میلادی شاهد بودیم که رزمندگان مقاومت اسلامی لبنان درس سختی به متجاوزان اسرائیلی داده و پیروزی بزرگی را به نام حزب اله و جهان اسلام به ثبت رساندند. در حال حاضر، هر گاه مقامات حزب اله علیه رژیم اشغالگر قدس موضع گیری میکنند، ترس مقامات صهیونیستی از مقاومت دو چندان میشود.
در تازه ترین این موارد، روزنامه یدیعوت آحارانوت گزارش داد که اسرائیل از ترس پاسخ حزب اله به حمله هوایی این رژیم به جنوب لبنان در تمام سفارتخانه‌های خود در سراسر دنیا حالت آماده باش اعلام کرده است. عصر دوشنبه 24 ماه فبروری، هواپیماهای دشمن صهیونیستی یکی از مواضع حزب اله در مرزهای لبنان نزدیک منطقه (جنتا) در (بقاع) را هدف قرار داد که حزب‌اله لبنان با انتشار بیانیه‌ای خبر حمله جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به یکی از مراکز این حزب در بقاع را تأیید کرد و هشدار داد پاسخ این حمله را در زمان و مکان مناسب خواهد داد. خوشبختانه، این تجاوز موجب شهادت و یا جراحت کسی نشد و فقط خسارت‌هایی مادی به آن منطقه وارد شد. با این حال تهدید حزب اله در خصوص واکنش به رژیم صهیونیستی منجر به وحشت شدید تل آویو شده است.
واقعیت امر این است که پس از پایان جنگ 33 روزه، رژیم اشغالگر قدس بیش از هر زمان دیگری از نام مقاومت اسلامی هراسان است. طی سالهای اخیر شاهد وقوع دو شکست متوالی صهیونیستها در منطقه در جریان جنگ 33 روزه لبنان ومقاومت 22 روزه غزه بودیم. در چنین شرایطی ارتش رژیم صهیونیستی عملا ناتوانی خود در مواجهه با گروههای مقاومت اسلامی را به اثبات رساند. در جریان جنگ 33 روزه ما شاهد حمله پیش دستانه فرزندان مقاومت اسلامی لبنان علیه مواضع تل آویو بودیم. مدیریت فوق العاده سید حسن نصراله و سران مقاومت در میدان "نبرد نابرابر" با تل آویو و انهدام تانکهای مرکاوا، ناوچه ساعر و کشته شدن صدها نظامی صهیونیستی در میدان نبرد تن به تن با رزمندگان مقاومت لبنان مجالی را جهت تنفس تل آویو در میدان جنگ باقی نگذاشت. از این حیث کشورهایی مانند ایالات متحده، انگلستان و مخصوصا فرانسه (که به شدت از تداوم پیروزی حزب اله و متعاقبا انزوای جریان 14 مارچ در لبنان بیمناک بود) در میدان دیپلماتیک و در شورای امنیت سازمان ملل متحد پیشنهادات صهیونیست پسندی
را جهت خاتمه جنگ ارائه دادند. اما حزب اله تسلیم این پیشنهادات نشد و در نهایت تل آویو ناچار شد نخستین شکست رسمی خاورمیانه‌ای خود را در برابر جنبش مقاومت و مقتدر بپذیرد.
در این میان شکست نظامی صهیونیستها از رزمندگان حزب اله بدترین شرایط ممکن را برای احزاب کادیما و لیکود رقم زد. هنگامی که حزب اله لبنان پس از 33 روز مقاومت سرسختانه در برابر اسرائیل سخت ترین شکست ممکن را بر پیکره صهیونیستها وارد آورد، احزاب صهیونیستی و نظامیان این رژیم "اولمرت"، "عمیر پرتز" و "دان حالوتص" را مسئول شکست تل آویو در لبنان معرفی نمودند. در این میان "عمیر پرتز" و "دان حالوتص" به حاشیه رانده شدند و رسانه‌های صهیونیستی سعی کردند شکست خود را به ناکار آمدی افراد نسبت دهند. این در حالی بود که شکست صهیونیستها در جنگ 33 روزه به معنای شکست کل این رژیم اشغالگر بود و اساسا این شکست مختص به حزب کادیما یا لیکود نبود. در هر صورت هم اکنون همه احزاب و گروههای صهیونیستی ناتوانی در مقابل حزب اله و توان بالای نظامی این جنبش مذهبی و مردمی را تجربه کرده اند.
مقامات رژیم اشغالگر قدس هنوز از شنیدن نام جنگ 33 روزه و حزب اله هراسان هستند.در این میان تل آویو دیگر بر روی متحدان غربی خود نیز نمی تواند حسابی ویژه باز کند. در حال حاضر شاهد هستیم که دکترینهای بازدارنده و "انزوا گرایانه" در غرب به ندرت جایگزین دکترینهای "مداخله گرایانه" میشوند و این مسئله آسیب پذیری صهیونیستها در برابر مقاومت را ده چندان میسازد. در این خصوص تل آویو بر روی ناتو نیز نمی تواند حسابی ویژه باز کند و حتی ورود ناتو به معادلات نظامی تل آویو نیز نمی تواند در این خصوص راهگشا باشد زیرا فلسفه سیاسی و ساختاری ناتو تنها تمرکز آن در اطراف روسیه را بر میتابد و هرگونه انتقال استراتژیک و جغرافیایی ناتو انحلال این سازمان در حال فروپاشی را تضمین میکند. پس از شکست رژیم صهیونیستی در برابر حزب اله لبنان، شاهد تشکیل کمیته وینوگراد بودیم. کمیته‌ای که قرار بود از دلایل شکست صهیونیستها در برابر مقاومت اسلامی لبنان پرده بردارد. تشکیل کمیته "وینو گراد" با هدف بررسی عوامل شکست صهیونیستها در جنگ 33 روزه نیز با هدف تمرکز بر اشخاص و زیر سوال بردن استراتژیهای جنگی تل آویو تشکیل شد. در این میان هیچ یک از مقامات رژیم صهیونیستی جرات به زبان آوردن حقیقت مطلق نهفته در ماورای جنگ 33 روزه رانداشت: "شکست ناپذیری مقاومت" و "پایان تاریخ مصرف ارتش قوی و سیاستمداران عملگرا در اسرائیل" بر هیچ یک از مقامات احزاب کادیما، لیکود و کارگر قابل تصور نبود. اما هم اکنون تشکیل صدها کمیته وینوگراد دیگر نیز نمی‌تواند موجب لاپوشانی و آرایش چهره روبه موت و از هم پاشیده تل آویو پس از پذیرش شکست این رژیم در برابر مقاومت غزه شود. در هر حال تل آویو هم اکنون خود را نسبت به هر زمان دیگری در مقابل مقاومت اسلامی لبنان ناتوان‌تر میبیند. این ناتوانی به مرور زمان تشدید شده است. به عبارت بهتر، پس از شکست صهیونیستها در برابر حزب اله در جنگ 33 روزه و متعاقب آن شکست آنها در جریان مقاومت 22 روزه غزه، عملا ابهت پوشالی این رژیم جعلی و غاصب به اثبات رسید.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1544
رسانه‌های اسرائیلی از خیانت اردن به جهان اسلام شگفت زده شدند
