طی هفته‌های اخیر گزارشهای نگران کننده‌ای از آفریقای مرکزی به گوش میرسد. جایی که هزاران مسلمان نسبت به حفظ جان خود بیمناک هستند. در این میان شاهد سکوت آزار دهنده و همیشگی اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد هستیم. در حالی که سازمان ملل متحد خود نیز نمی تواند نگرانی خود را نسبت به بحران جاری در آفریقای مرکزی پنهان کند، در عمل شاهد هستیم که ایالات متحده امریکا و دو کشور انگلیس و فرانسه صرفا به دنبال تامین منافع خود در قاره سیاه بوده و کمترین نگرانی و دغدغه‌ای در راستای حفظ جان مسلمانان بیدفاع ندارند. تاکنون ده‌ها هزار نفر از مسلمانان به خاطر خشونت شبه نظامیان مسیحی علیه آنها به کشورهای همسایه یا اردوگاه‌های آوارگان پناه برده اند. درپی تداوم نسل کشی مسلمانان در آفریقای مرکزی، اهالی مسلمان ساکن روستاهای شهر بانگی پایتخت این کشور تا شعاع 300 کیلومتری به سمت کشور چاد فرار کرده‌اند اما در طول مسیر نیز هدف حمله شبه نظامیان مسیحی قرار دارند.

این رویکرد وقیحانه اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد مسبوق به سابقه بوده است. اخیرا (آدریان ادواردز) سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در کنفرانس مطبوعاتی در ژنو به آمارها و اخبار تکان دهنده‌ای در خصوص وضعیت جاری در آفریقای مرکزی اشاره کرد. ادواردز در این خصوص میگوید:

(گروه‌های شبه نظامی بیش از 15 هزار نفر را در اردوگاه‌های آوارگان در آفریقای مرکزی محاصره کرده و تهدید می‌کنند که اکثر آنها مسلمان هستند. آوارگان در 18 مکان در شمال غربی و جنوب غربی آفریقای مرکزی با خطر حمله شبه نظامیان روبرو هستند و نیاز به تقویت امنیت دارند.)

در هر صورت سانسور اخبار مربوط به وضعیت اسفبار مسلمانان در آفریقا از سوی رسانه‌های غربی همچنان ادامه دارد. به راستی چرا بان کی مون به عنوان دبیر کل سازمان ملل متحد صرفا به محکوم کردن حوادث جاری در آفریقای مرکزی اکتفا میکند؟ در این میان ارسال نیروهای خارجی به آفریقای مرکزی نیز تحت نظارت امریکا و فرانسه صورت میگیرد. در چنین شرایطی اهداف شوم واشنگتن و پاریس در ماورای اقدامات سازمان ملل متحد کاملا به چشم میخورد. به عبارت بهتر، کاخ سفید و کاخ الیزه در رویکردی بیشرمانه خواستار تسلط بر آفریقای مرکزی و استفاده از منابع این کشورو دیگر کشورهای آفریقایی هستند.

آنچه از آمار رسمی بر میآید، نشان از وخامت اوضاع در آفریقای مرکزی است. در چنین شرایطی اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد نسبت به آفریقای مرکزی به شکل یک کالا نگاه میکنند. کالایی که غرب میخواهد نهایت استفاده استراتژیک را از آن ببرد. متاسفانه دو کشور چین و روسیه نیز مانند بسیاری از موارد دیگر در این خصوص سکوت کرده اند. گویا اساسا اتفاقی در این کشور و دیگر کشورهای آفریقایی رخ نمی دهد!

مروری بر آنچه در آفریقای مرکزی میگذرد اگرچه تلخ است، اما پرده از چهره واقعی مدعیان غربی حقوق بشر بر میدارد. در اینجا نسبت به نگاه ابزارگرایانه مقامات امریکایی و فرانسوی نسبت به مقوله حقوق بشر بیش از پیش آگاه میشویم. تکلیف انگلیس نیز به عنوان یکی دیگر از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد کاملا مشخص است. کشوری که همواره نقش تسهیل کننده اهداف امریکا را در خاورمیانه،آفریقا و دیگر نقاط جهان داشته است. اوضاع جاری در آفریقای مرکزی بحرانی است.

3هزار مسلمان شهر بانگی را به سمت کشور همسایه چاد ترک کرده‌اند. این مسلمانان از اقدامات خشونت آمیز و قتل عام شبه نظامیان مسیحی (آنتی بلاکا) فرار کرده‌اند.این درحالی است که شبه نظامیان یاد شده حتی به کاروان‌های مسلمانان از جمله زنان و کودکان درمسیر حرکت به سمت مرز چاد حمله می‌کنند. در این میان هیچ رسانه‌ای در غرب جهت انعکاس دردمندی این مسلمانان اقدامی جدی صورت نمی دهد. گویا دخالت در امور داخلی اوکراین و به راه اندازی دوباره انقلاب نارنجی در کی یف دغدغه مهم تری برای مقامات غربی محسوب میشود تا خانه‌های روستایی مسلمانان در آفریقای مرکزی روز به روز از سکنه خالی‌تر میشود. ساکنان این مناطق جهت حفاظت از جان خود از کشورشان میگریزند. این در حالیست که در کشور همسایه یعنی چاد نیز مشخص نیست که چه سرنوشتی در انتظار آنان خواهد بود. ده‌ها هزار نفر از مسلمانان سایر مناطق آفریقای مرکزی نیز به طور گروهی کار حرکت به سمت چاد، کامرون، مالی، سنگال، نیجر، نیجریه و سودان را آغاز کرده‌اند. گمان می‌رود که اکثر روستاییان خانه‌های خود را به سمت چاد ترک کرده‌اند به گونه‌ای که تاکنون دهها هزار مسلمان به این کشور پناه برده‌اند و نیمی از آنها را ارتش چاد ‌تخلیه کرده است.

بالا رفتن پرچم سفید سازمان ملل متحد در قاره سیاه به خوبی نشان میدهد که عملا اراده‌ای در راستای حل واقعی بحران در آفریقای مرکزی وجود ندارد. مشابه این رویکرد را در میانمار مشاهده کردیم. جایی که قتل عام مسلمانان با چراغ سبز حکومت این کشور صورت گرفت و مقامات سازمان ملل متحد صرفا به ابراز تاسف در این خصوص اکتفا کردند. این در حالیست که هر گاه منافع غرب ایجاب کند، دست به مداخله نظامی در کشورهای مختلف زده و برای این مداخله توجیهات حقوق بشری میآورد. با این حال در مقابل نقض عینی و عملی حقوق بشر و وضعیت سخت مسلمانان آفریقای مرکزی، مقامات امریکایی و اروپایی سکوت کرده و ضمن نظاره و رصد اوضاع، در صدد کسب بیشترین امتیازات اقتصادی و استراتژیک از این تحولات هستند. امتیازاتی که به دست آوردن هر یک از آنها به قیمت جان هزاران مسلمان بیدفاع تمام میشود. در هر صورت تبعیض موجود در ساختار شورای امنیت سازمان ملل متحد به هیچ عنوان قابل توجیه نیست. بیدلیل نیست که در مواجهه با اصلی ترین و حساس ترین بحرانهای جهان شاهد عملکرد معکوس شورای امنیت هستیم.

سرمقاله شماره 186 روزنامه انصار

نویسنده: سعید سبحانی

تاریخ: 11/12/1392

لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1513

*	نـامـ و نـامـ خـانوادگی
*	نظر شما
چهار عدد تصوير را عينا در زير بنويسيد.
*

	ایران و اسرائیل را از جنگ بزرگ دور کنید
	پرجمعیت‌ترین کشور دنیا در آستانه برگزاری طولانی‌ترین انتخابات
	معیارهای دوگانه امریکا؛ از حمایت اوکراین تا سکوت در غزه
	رسانه‌های اسرائیلی از خیانت اردن به جهان اسلام شگفت زده شدند
	نیویارک تایمز:ایران بطور مستقیم با امریکا درگیر نمی شود
	کمبود نیروی جنگی در ناتو برای مقابله با روسیه
	آیا روابط ترکیه و رژیم اسراییل متوقف شد؟
	تغییر جغرافیای جنگ در خاورمیانه؛ آیا نتانیاهو موفق شد؟
	جنگ خونین و ویرانگر غزه وارد ششمین ماه شد
	توافقنامه ترامپ امریکا را مجبور به خروج از افغانستان کرد
	وضعیت غزه نشانگر بربریت ذاتی سرمایه‌داری جهانی است
	آیا واقعاٌ ترامپ مصمم به خروج از ناتو است؟
	روسیه در موضع برتر قرار دارد، پوتین به کم قانع نیست
	آیا اروپا آمادگی ریاست جمهوری مجدد ترامپ را دارد؟
	دیدار های بلینکن با سران کشورهای عرب زمینه ساز صلح در غزه می شود؟
	کشور های غربی برای اعمال تحریم بر ایران اختلاف دارند
	چین، بدون روسیه مذاکرات صلح اوکراین را تحریم می‌کنیم
	آمادگی روسیه برای جنگ با ناتو
	آیا امریکا توان منزوی کردن حکومت طالبان را ندارد؟
	ضرورت بازتعریف روابط ایران و پاکستان در دولت جدید
	دیدگاه نامزدهای انتخابات روسیه درباره جنگ اوکراین
	کمک های انسانی به غزه یا یک نمایش نظامی تمام‌عیار
	اروپا در اندیشه خارج شدن از وابستگی بیش‌ازحد به امریکا
	پافشاری روسیه بر تعامل با حکومت طالبان در افغانستان
	سیاست دولت جدید پاکستان درقبال مهاجران تغییر خواهد کرد؟