بر اساس گزارش خبرگزاریها، آژانس امنیت ملی امریکا طی یک ماه، 21.98 میلیارد تماس تلفونی را در افغانستان، به صورت مخفیانه مورد شنود قرار داده است؛ یعنی از تماس‌های تلفونی مردم افغانستان جاسوسی نموده است. هر چند قبلاً نیز گزارشاتی مبنی بر افزایش جاسوسی کشورهای غربی در افغانستان مطرح بود که از آن جمله کشور انگلستان تصمیم بر افزایش نیروهای جاسوسی خود را اعلام کرده بود، اما جاسوسی از مکالمات تلفونی شهروندان افغان، نشان از نقض حاکمیت ملی کشور و عدم امنیت اجتماعی مردم حکایت دارد.
نشانه‌های جاسوسی امریکا و غرب در افغانستان هر روز پررنگ‌تر میشود. گویا غربیان طی سالهای اخیر سیاست خود را بر کنترول شهروندان دیگر کشورها استوار ساخته اند. شاهد هستیم که جاسوسی امریکا از مقامات و شهروندان بسیاری از کشورها افشاء شده است. اما موضوع جاسوسی از مکالمات تلفونی شهروندان افغان، خشم ملت را بر خواهد انگیخت. این رویکرد دولت اوباما سبب خواهد شد تا امریکا هزینه‌های زیادی در افغانستان بپردازد. چرا که نقطه آغازین نظارت گسترده بر مردم را تجاوز به حریم حاکمیت ملی و نقض استقلال کشورشان و تجاوز به حریم خصوصی و اجتماعی آنان و نقض آزادی فردی و حقوق شخصی تشکیل میدهد. این اندیشه که سازمان‌های اطلاعاتی و نظامی امریکا بر زندگی شهروندان افغان نظارت کامل داشته، آنها را مظنونانی بالقوه قلمداد کنند و بدین شکل از اقدامات خشونت آمیز آینده جلوگیری به عمل آورند، بسیار مستبدانه است و تجاوز به حریم خصوصی محسوب میشود، آن هم از طرف یک کشور خارجی. دستگاه امنیت ملی امریکا با اجرای پروژه‌های بیش از پیش مداخله گرانه و ضد موکراتیک خود که روز به روز گسترش بیشتری مییابد، تا بدانجا پیش رفته که دیگر از کنترل خارج گردیده است. حال این شهروندان کشورها هستند که در مقابل عکس العمل دولت‌هایشان نسبت به جاسوسی کردن از آنها، موضع گیری نمایند، کما اینکه در بسیاری از کشورهای اروپایی و خود امریکا اعتراضات آغاز شده است. حال باید دیده شود که دولت افغانستان به صورت مناسب با اقدامات غیر دیپلماتیک امریکا و تجاوز به حریم خصوصی شهروندان افغان، عکس العمل نشان خواهد داد، یا خیر؟
هر چند جاسوسی‌ها تنها باعث آشفتگی شهروندان کشورها خواهد شد، و بر خلاف ادعا‌های مقامات امریکایی هیچ کمکی برای امنیت جهانی نمی کند؛ زیرا اگر اینگونه بود، با شنود تلفون‌های شهروندان بسیاری از کشورها به خصوص مکالمات شهروندان افغانستان و پاکستان، چرا تا کنون موفق به پیدا کردن موقعیت ملا عمر رهبر گروه طالبان نشده اند؟ باید گفت علی رغم پیشرفت‌های اعجاز انگیز در عرصه جاسوسی، ولی هنوزجوامع اطلاعاتی به شدت آسیب پذیرند. نمونه دیگری آن در سالهای جنگ سرد است، که فقط دو کشور یعنی ایالات متحده امریکا و اتحاد شوروی دارای سلاح‌های هسته‌ای بودند، اما در قرن بیست و یکم، تعداد کشورهای دارای سلاح هسته‌ای احتمالا به 10کشور بالغ میشود. یک گزارش در 1999 به گنگره امریکا تصریح کرده که تکثیر سلاح‌های هسته‌ای و گسترش آنها یک تهدید جدی برای امریکا، نیروهای نظامی آن کشور و برای منافع حیاتی آن در خارج است. این گزارش خواستار یک راهبرد جدید جاسوسی شده که هدف آن نه فقط پیشگیری، بلکه مباررزه با تمام جنبه‌های تکثیر سلاح‌های هسته‌ای باشد. یک شکست دیگر: در 11 سپتامبر 2001، تروریست‌ها، هواپیماهای کشوری را ربوده و به مرکز تجارت جهانی در نیویورک وساختمان پنتاگون در واشنگتن. دی. سی. کوبیدند و هزاران نفر را به قتل رساندند. تروریست‌ها با سکونت در شهرهای ایالات متحده امریکا، ماه‌ها تدارک این حملات را دیده بودند، اما اطلاعات امریکا هیچ گونه خبری در مورد روش کار، برنامه زمان بندی یا محل حملات ارائه نداد. با این وصف نمی توان منکر موفقیت‌های دستگاه‌های اطلاعاتی شد. اما جاسوسی از شهروندان عادی کشورها کاریست به دور از اخلاقیات و شئون دیپلماتیک و تجاوز به حریم خصوصی افراد و زیر پاگذاشتن حاکمیت ملی دیگران که دولت‌ها از جمله دولت افغانستان باید صریحاً از امریکا در این مورد خواهان پاسخگوئی باشد.
سرمقاله شماره 157 روزنامه انصار
تاریخ: 1392/8/8
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1117
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
