سفیر کشورمان در ایران با بیان اینکه صدها نسخه خطی از کشورهای فارسیزبان توسط انگلستان به موزههای لندن منتقل شده است، گفت: میراث خطی فارسی زبانان در لندن منبع درآمدی برای ساکنان فعلی آنها شده است.
به گزارش انصار به نقل از منابع، مراسم افتتاحیه همایش بینالمللی غزنه و زبان و ادب فارسی صبح دیروز ۲۹ میزان با حضور جمعی از اهالی ادب و شخصیتهای فرهنگی و سیاسی دو کشور ایران و افغانستان در باغ موزه دفاع مقدس جمهوری اسلامی ایران برگزار شد.
نصیراحمدنور سفیر افغانستان در ایران در ابتدای سخنانش در این مراسم با اشاره به نقش غزنه در تاریخ این شهر در تمدن اسلامی گفت: غزنه عیانش غمانگیز است و نهانش شادیآفرین و دلانگیز. غزنه شکوه دارد که شکوه گذشتهاش قرنها که زیر ویرانهها مدفون است. تمدن شهرهای اسلامی بسیاری در گوشه و کنار قلمرو فرهنگ و تمدن اسلامی در هجوم و ویرانی کسانی که با مدنیت و فرهنگ و تمدن بیگانه بودند قرار گرفته است.
وی ادامه داد: غزنه در این خصوص استثنا نیست. آنچه بر سر این شهر آمد بر سر بخارا و بلخ و بغداد هم آمده است. اما آنچه بر سر غزنه آمد استثنایی هم دارد و آن این است که شهرهای دیگر را بیگانگان ویران کردند و به آتش کشیدند، اما غزنه را خودی، همسایه و همکیش ویران کرد. استثنای دیگر این است که شهرهای دیگری که تمدن آنها ویران شد بعد از سالها بازسازی شد. اما غزنه بعد از ویرانی همچنان زیر خرابهها مدفون است و کسی به فریادش نرسیده است.
سفیر کشورمان در ایران با بیان اینکه آنچه را که ما در غزنه میدانیم مشتی از خروار است به پیشینه این شهر اشاره کرد و افزود: در تاریخ آمده است که قریب به ۴۰۰ شاعر و نویسنده و یک هزار باب مدرسه و مراکز علمی در این شهر وجود داشته است. حالا ببینیم که غزنه بعد از سالهای ویرانی چه تعداد نویسنده و عالم دارد. اینها همه زیر خاک شدند. شاید روزی برسد که سر از خاک برآورند و شکوه گذشته غزنه را به بازماندگان امروز بگویند.
وی یادآور شد: فراموش نکنیم که گرامیداشت غزنه گرامیداشت بخارا، بزرگداشت غزنویان، بزرگداشت سامانیان است. بدون شک غزنویان نقش ماندگاری در انتشار اسلام در دیگر مناطق به خصوص شبه قاره داشتند. اما پیش از غزنویان این امر در بخارا و به زمامداری سامانیان انجام شده بود. نقش سامانیان ابتکاری و نقش غزنویان پیگیری بود.
احمدنور ادامه داد: وقتی سخن از ۴۰۰ دانشمند در غزنه میزنیم باید به این اشاره کنیم که اینها اغلب از بخارا و فرارود به غزنه آمده بودند، چرا که آنجا مرکز بارزندهسازی فرهنگ فارسی بود و چون هرج و مرج به این سرزمین آمد این فرهیختگان راه غزنه را در پیش گرفتند.
سفیر افغانستان در ایران افزود: اگر صحبت از سوختن غزنه در آتش به مدت یک هفته میکنیم، فراموش نکنیم قربانیان این ماجرا انسانهای عادی نبودند. انسانهایی از جنس سنایی و بیرونی بودند. درست است که غزنه پایتخت سیاسی و فرهنگی یک امپراطوری بود، اما خوشبختانه بذر پاشیده شده از غزنویان در نقاط مختلف بویژه شبه قاره به ثمر نشست.
وی ادامه داد: زبان فارسی در دوره تیموریان در شبه قاره به اوج رسید که نتیجه تلاش غزنویان بود و با این زبان، زبان تفاهم بین اقوام بود و همین امر سر ماندگاری آن را رقم زد.
وی یادآور شد: همزمان با گسترش اسلام از شبه جزیره عربستان دو منطقه غرب و شرق هدف اصلی مسلمانان بود. ورود مسلمانان به منطقه غرب که شامل مصر و شمال آفریقا میشد، مصادف شد با تغییر زبان اهالی این کشورها. اما مردمان شرق که شامل ایران و خراسان میشد اسلام را پذیرفتند اما زبان خود را حفظ کردند. زبان فارسی در این زمان با سرعت جایگاه اصلی خود را مییابد. سر ماندگاری این زبان آن است که قوت ذاتی خود را حفظ کرده نه با زر و زور و سلطه. مردم فارسی زبان نیز میدانستند که اگر این زبان را کنار بگذارند و به آن تکلم نکنند، سالها عقب خواهند ماند.
احمدنور به مشاهیر در منطقه و تعصبات موجود در این زمینه برای انتصاب هر یک از این شخصیتها به یکی از کشورهای فعلی اشاره کرد و گفت: مشاهیر زبان فارسی مشاهیر جهانی هستند، پیام و دید جهانی داشتند. محدود کردن این مشاهیر در جغرافیای امروز کسر شانی برای آنهاست. بگذارید پیام این مشاهیر را به دنیا برسانیم.
سفیر افغانستان در ایران در ادامه سخنان خود به میراث خطی فارسیزبانان در کتابخانهها و موزههای لندن اشاره کرد و با تاکید بر انتقال این منابع از هند به این کتابخانهها توسط انگلیس افزود: با دیدن این منابع آرزو کردم کهای کاش همه منابع ما را در کتابخانههای لندن نگهداری میکردند. چرا که آنها به ارزش این میراث بیش از پیش پی برده و از آن بهتر از ما مراقبت میکنند. میراث خطی فارسی زبانان در لندن منبع درآمدی برای ساکنان فعلی آنها شده است.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1031