امام علی النقی معروف به امام‌هادی و ابوالحسن ثالث دهمین خورشید هدایت امت اسلامی است. این رهبر بزرگوار، فرزند امام جواد(علیه السلام) نوه امام رضا(علیه السلام) است که در روستایی از اطراف مدینه به نام (صریا) به دنیا آمد. مادرش کنیزی با فضیلت و پارسا بود که سمانه نام داشت. تاملی در معنی و مفهوم (هادی) که معروف‌ترین لقب آن بزرگوار است، بسیاری از حقایق را روشن می‌سازد.هدایت در کتب لغت دو معنای (ارائه طریق ) و (رساندن به مقصد و مطلوب) را در بردارد. و معمولاً در ارائه راه مطلوب و مثبت به کار می‌رود.
امام‌هادی، حضرت علی بن محمد النقی و معروف به ابن الرضا(علیه السلام) خورشید نورافشانی بود که از سالهای ۲۲۰ق تا سال ۲۵۴ رسالت رهبری و هدایت امت بزرگ اسلامی را بر دوش داشت و حدود سی و چهار سال ناخدای کشتی اسلام در میان امواج وحشتناک عصر عباسی بود.
آن بزرگوار در تاریک‌ترین روزگار سلطه اشرار به زندگی بشریت نور و گرمی بخشید و در دشوارترین شرایط فرزندان پیامبر و قرآن را حمایت و سرپرستی کرد.
هادی آل محمد(علیه السلام) هم قبله را به خوبی می‌شناخت، هم قبیله را، هم مردم را، هم مردان ساحت سیاست را، او راه دست‌یابی به مقام قرب خدا را از اولیای او آموخته بود. از حیله‌ها و نیرنگ‌ها و مطامع و خواسته‌های دشمنان توحید و عدالت آگاه بود. او ضعف‌ها و کمبود‌ها و جهل و غفلت عمومی و بیماری انسانهای عصر خویش را به خوبی می‌شناخت. قربانیان بیماریهای اجتماعی را می‌دید و از درد و رنج و مشکلات زندگی مردم می‌سوخت. پزشکی بود که با مریض به خوبی آشنا و مهربان بود. آفات و آسیب‌ها و خطرها و بیماری‌ها مسلمانان و نامسلمانان را به خوبی تشخیص می‌داد.
او در حدود چهل و یک سال زندگی و سی و چند سال رهبری، بر آسمان زندگی بشریت فروغ هدایت پاشید و خورشیدوار گمشدگان وادی غفلت و حیرت و گرفتاران کویر شرک و بیداد را رهایی بخشید. در روزگاری که جهل و غفلت عمومی از یک سو و شهوات و شبهات حکومتی از سوی دیگر، فضای زندگی را از ظلمت و ظلم پر کرده بود و به دست‌گرفتن شمعی کوچک هم، گناهی بزرگ تلقّی می‌شد،هادی امت، خورشیدوار بر آفاق زندگی بشریت تابیدن گرفت و بشریت مظلوم و حق طلب را از افتادن در پرتگاه هواپرستی و جهالت و چاهسار بیداد و کفر و شرک و نفاق مصون داشت.
عصر امام‌هادی (ع)
رهبری و امامت همیشه رسالتی سنگین است که آسمان و زمین و کوه‌ها از تحمل آن می‌گریزند ولی فرزندان فاطمه و آموزش دیدگان مدرسه علوی(علیهم السلام) با حول و قوه الهی می‌توانند، این بار امانت را بر دوش کشند. عصر امام‌هادی(علیه السلام) عصر دشواری است که نمرود ردای ابراهیم(علیه السلام) بر تن دارد و فرعون عصای موسی به دست گرفته است. و یزید ندای توحید و اخلاق بر می‌آورد. هدایت امت در این شرایط که اتحاد زر و زور و تزویر بر کرسی رهبری نشسته چقدر دشوار است.
عباسیان به بهانه وابستگی به پیامبر(صلی ا... علیه و آله وسلم) بر کرسی خلافت نشسته‌اند و خلافت و حکومت و دولت ابزاری برای بهره‌کشی از مردم و غارت (جان) و (مال) و (نوامیس) محرومان شده است. متوکل کاخهای متعدد می‌سازد، کاخ شاه، کاخ عروس، کاخ شبداز، کاخ بدیع، کاخ غربت، کاخ برج که هفتصد هزار دنیار فقط هزینه ساخت، کاخ برج شده است.(۱)
متوکل دوازده هزار کنیز در کاخ خود دارد وقتی برای پسرش (عبدا... معتز) جشن ختنه‌سوران می‌گیرد فرشی با یکصد ذراع طول با عرض پنجاه ذراع آماده میشود، چهار هزار صندلی از طلا و مرصع به جواهر در تالار قصر می‌چیند و بیست میلیون درهم برای نثار بر سر خدام و حاشیه نشینان فراهم می‌آید و غارت بیت المال به اوج می‌رسد.(۲)
میگساری و فسق و فجور و رقص و موزیک بر کاخ‌ها و درباریان حاکم است و فقر و شمشیر و توهین و تحقیر بر توده‌های مردم و بالاترین فشار‌ها و زندان و تبعید و فرار و اعدام و تعقیب پیروان امام و فرزندان فاطمه(علیها سلام) را تهدید می‌کند.
جاهلیت جدید عصر بنی عباس، سیاه‌تر و وحشی‌تر و سنگین‌تر از طغیان طاغوت‌های اموی است در این فضای سرد و یاس و طوفان بیم و هراس، باز هم مردی از مدینه النبی(صلی ا... علیه و آله وسلم) تا بغداد و سامرا، مشعل امید و روشنایی و بیداری و قیام و آزادی در دست دارد. او امام‌هادی(علیه السلام) است ک ردای پیامبر بر دوش و فریاد علی علیه السلام و فاطمه(علیها سلام) در گلو و دانش قرآن در سینه و عشق و آزادی مسلمانان در سر، چه کسی جز او می‌تواند در برابر اقتدار کفر و بیداد و جاذبه‌های فسق و فجور از فریاد قرآن و آزادی انسان حمایت کند.
رسالت برزگ
رسالت بزرگ پاسداری از همه ارزش‌ها در برابر هجوم بی‌مرز بر دوش فرزند رشید امام جواد(علیه السلام) و نوه خورشید خراسان، ابن الرضا(علیه السلام)، حضرت امام‌هادی(علیه السلام) است.
پاسداری از کتاب هدایت و نور،
پاسداری از فطرت سلیم و پاک انسانی،
پاسداری از نیروی عقل و خردورزی،
پاسداری از میراث گرانبهای حدیث نبوی(صلی ا... علیه و آله وسلم)
پاسداری از رهنمودها و دستاوردهای اوصیای پیشین رسول خدا(صلی ا... علیه و آله وسلم) و انتقال کامل این معارف به جامعه برنامه زندگی امام‌هادی(علیه السلام) است.
امام نقش رساندن پیام قرآن به گوش عصرها و نسل‌ها را بر عهده دارد، ولی در میان هلهله مستانه و طبل و کرنای ارتش خونریز متوکل و موسیقی مدام خنیانگران و رقاصگان و چشن و پایکوبی و بازی‌ها، مسابقات و جشن‌های هزار و یک شب عباسیان، چگونه قرآن تلاوت کند و در کجا تفسیر قرآن بگوید و چگونه جامعه را به شناخت و احیای سنت‌های نبوی فراخواند.
امام از هشت سالگی رسالت بزرگ رهبری امت را بر دوش گرفته است، ولی از همان آغاز به بهانه تربیت و آموزش در خانه‌ای در صریا اطراف مدینه تا حدود ۱۳ سالگی تحت نظر قرار می‌گیرد و سپس در تبعید‌گاه سامرا ۲۰ سال رایت نورانی امامت را برافراشته نگه می‌دارد.
ده سال با معتصم برادر مأمون.
ه سال در عصر واثق پسر معتصم.
و حدود ۱۶ سال با متوکل دژخیم‌ترین غدّه بدخیم در روزگار امام.
۶ ماه با منتصر پسر متوکل
۴ سال با مستعین پسر عموی منتصر
و ۳ سال با معتز پسر متوکل معاصر است.
پاورقی
1- سیره پیشوایان، ص۵۹۳٫
2- همان، ص۵۹۴٫
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1008
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
