(طاق بُست) یکی از مکانهای دیدنی افغانستان است که با داشتن تاریخی کهن زبانزد عام و خاص است اما با گذشت زمان این مکان تاریخی و جاذبه گردشگری رو به زوال میرود.
(طاق بست) یکی از مکانهای دیدنی افغانستان است که با داشتن تاریخی کهن زبانزد عام و خاص است، اما با گذشت زمان این مکان تاریخی و جاذبه گردشگری رو به فرسایش میرود.
طاق بست در ورودی به قلعه بست است که زمانی مرکز حکمروایی مناطق جنوب افغانستان بود و پس از آنکه قلعه بُست رو به نابودی رفت، این در ورودی که به نام طاق یاد میشود نیز حالت فرسایشی به خود گرفت.
این طاق در زمان زمامداری سلسله (غزنویان) ساخته شد و دروازه ورودی قصر زمستانی آن دوره بود و بر عکس قلعه بست که به صورت خام ساخته شده بود، این طاق به صورت پخته بنا شده بود.
این مکان تاریخی افغانستان در نزدیکی شهر (لشکرگاه) ولایت (هلمند) در جنوب افغانستان قرار دارد و بر اساس نسخههای تاریخی، زمانی دروازه ورودی شهر لشکرگاه که شهر تاریخی افغانستان است، نیز بوده است.
ساخت طاق بست بر اساس یادداشتهای تاریخنویسان افغانستان در قرن یازدهم کامل شده است و یکی از آثار بینظیر تاریخی افغانستان شمرده میشود که دولتمردان و فرهنگیان افغانستان برای آن اهمیت ویژهای قائل بودند، تا جایی که تصاویر آن را در بانک (نوتها) نیز چندین بار به چاپ رساندهاند.
لشکرگاه، شهری است که طاق بُست را در خود جا داده است، به دلیل اهمیت کلیدی که دارد، بارها شاهد حملات خطرناکی بوده است و بنابرین طاق بُست 4 بار هدف حمله قرار گرفته است.
با وجودی که جنگآورانی تاریخی همچون (علاالدین غوری)، (چنگیزخان مُغول)، (تیمور لنگ) و (نادر افشار) بر این مکان تاریخی هجوم بردند، اما قادر به نابودی آن نشدند و اینک به عنوان یکی از با اهمیتترین مکانهای تاریخی افغانستان است.
پس از هجوم چهارگانه به این منطقه، طاق بست شاهد درگیریهای خونین دیگری هم بود، اما بازهم این جنگها نتوانست به طاق بُست صدمه وارد کرده و از اهمیت تاریخی آن بکاهد.
13 سال گذشته، سالهای مطلوبی برای طاق بُست نبود و با آنکه آن را از نظر اهمیت تاریخی با (بودای بامیان) مساوی قلمداد میکنند، اما هیچ فعالیتی برای بقای آن نشده است.
بر اساس گزارشها، پایگاههای نظامی در 13 سال گذشته در نزدیکی این طاق ساخته شده و علاوهبر آن دولت توجه کافی به آن نداشته است.
نظامیان خارجی با بهانه مبارزه با تروریسم در افغانستان ماندند و بارها یکی از دلائل حضور خود را ساخت و نگهداری مکانهای تاریخی قلمداد کردهاند، اما بازهم هیچ توجهی به حراست از این مکان تاریخی نکردهاند.
این مکان تاریخی اکنون به دلیل اوضاع جوی، بیتوجهی دولت و جنگهای تحمیلی بر هلمند در حال نابودی است و در صورتی که وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان به آن توجه نکند، بدون شک در آیندهای نزدیک افغانستان شاهد نابودی این جاذبه گردشگری خواهد بود.
بر اساس گزارشها اکنون 40 درصد این دروازه باستانی تخریب شده و روند ویرانی آن همچنان ادامه دارد و ضرورت پنداشته میشود تا مسئولان و فرهنگیان کشور این موضوع را جدی بگیرند.
/انتهای پیام/
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/3555