آن روزها به خاطر ستارگان سلسائو طرفدار برزیل بودم، پسر بچه‌های هم سن و سال من در آن زمان برزیل را با رونالدو، ریوالدو، کارلوس و کافویش دوست داشتند و خالصانه میپرستیدندش. آن شب رونالدو به تنهایی نسخه آلمان را پیچید. هنوز هم تکیه زدن اولی کان بزرگ به تیرک دروازه در ذهن من و هم سن و سالانم باقی مانده است، درست مثل مدل موی عجیب و غریب پدیده آن روزهای دنیای فوتبال، درست مثل بوسه‌های رونالدو و ریوالدو بر جام زرین، درست مثل خنده‌های دلنشین کافو وقتی جام را بالای سر میبرد، درست مثل اشک‌های شوق دنیلسون در پایان بازی و خنده‌های فراموش نشدنی رونالدینیو.
فوتبال یعنی وقتی ژرمن‌ها برزیلی‌ها را در آغوش گرفتند
ژرمن‌ها آن شب را هیچ گاه فراموش نکردند. تکیه زدن کان به تیرک دروازه را نیز. رویای بالابردن جام زرین رفته رفته در رگ‌های تک تک آلمانی‌ها رشد کرد و دیشب.... بله دیشب تنها بازمانده آن بازی به همراه هم تیمی‌هایش به اندازه کافی برزیل را تحقیر کرد. میرو کلوزه نه تنها رکورد رونالدوی برزیلی را شکست بلکه پس از آن روی نیمکت نشست، آبی سرد نوشید، نفسی راحت کشید و به انتقام گرفتنی تاریخی خیره شد. دیشب مانوئل نویر، اولی کان جدید فوتبال آلمان، نژادش را به رخ حریف کشید.
فوتبال یعنی وقتی ژرمن‌ها برزیلی‌ها را در آغوش گرفتند
آلمانی که چهارمین حضور متوالی خود را در نیمه نهایی جام جهانی تجربه میکرد وقت خوبی را برای انتقام انتخاب کرده بود. از یک طرف برزیل بدون نیمار و تیاگو سیلوا شکننده ترین تیم تاریخ به نظر میرسید و از سوی دیگر ضیافت در خانه حریف برپا بود. مربی هم همان فیل بزرگی بود که شاگردانش را در ورزشگاه اینترنشنال شهر یوکوهاما به قهرمانی رسانده بود. اما میهمان، میزبان را در خانه اش شکنجه کرد و زد و کشت و مثله کرد و در نهایت ”چه رویایی که پرپر شد."
تاریخ این بار برای همیشه بازنویسی شد. از امشب به بعد دیگر هیچ کس در مورد فینال جام جهانی 1950 برزیل، فینال جام جهانی 1954 سوئیس (معجزه برن)، فینال جام جهانی 1970 مکزیک و یا فینال جام‌های جهانی 1990 ایتالیا و 1994 آمریکا و 2002 کره و ژاپن صحبت نخواهد کرد. از امشب تا قرن‌ها صحبت از دیدار دیشب برزیل و آلمان خواهد بود، صحبت از شطرنج ضعیف اسکولاری و انتقام سخت یوآخیم لو. تا قرن‌ها پسرها از پدرها درباره دیشب خواهند پرسید و تا قرن‌ها پدرها در جواب پسرها و نوه‌ها سکوت خواهند کرد. تاریخ دنیای فوتبال دیشب بازنویسی شد و به دو قسمت متفاوت تقسیم گردید: قبل از جام جهانی 2014 برزیل و بعد از آن.
فوتبال یعنی وقتی ژرمن‌ها برزیلی‌ها را در آغوش گرفتند
در دیدار دیشب، فارغ از تعصب و هواداری، نهایت زیبایی فوتبال روی خود را نمایان کرد، آن آینده‌ای که نمی توانید پیش بینی اش کنید، آن ویژگی منحصر به فرد محبوب ترین ورزش کره خاکی، آن هفت تایی شدن قهرمان ترین تیم ملی در خاکش، آن انتقام، آن شب هولناک برزیل.
فوتبال یعنی وقتی ژرمن‌ها برزیلی‌ها را در آغوش گرفتند
این زیبایی را گوشه ذهن مان جاودانه کنیم، برای اشک‌ها و لبخندها کلاه از سر برداریم، دست‌ها را روی گردن دوستان مان بگذاریم و از این طبیعت بینظیر فوتبال لذت ببریم. فوتبال یعنی دوستی، احترام و لذت بردن از با هم بودن، فوتبال یعنی وقتی ژرمن‌ها برزیلی‌ها را در آغوش گرفتند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/2304
تیم ملی کرکت افغانستان در برابر عمان به پیروزی رسید
